بررسی الگوی مصرف آب و آب به حساب نیامده در مناطق روستایی استان قم و ارائه راهکارهای اصلاحی

زمینه و هدف: مناطق روستایی استان قم با مشکلاتی از قبیل کم آبی، جیره بندی آب در فصول گرم و کیفیت پایین آب مواجه می باشند. هدف از این مطالعه بررسی الگوی مصرف آب، ضرایب حداقل و حداکثر روزانه و ساعتی و آب به حساب نیامده در مناطق روستایی استان قم و ارائه راهکارهایی برای مدیریت بهینه مصرف می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد. از 111 روستای استان قم، 15 روستا با معیارهای مشخصی به عنوان نماینده کل روستاها انتخاب شدند. در روستاهای منتخب الگوی مصرف آب مشخص شد. جهت تعیین میزان آب به حساب نیامده و ضرایب حداقل و حداکثر ساعتی و روزانه، 3 روستا (دستگرد، ورجان و طغرود) که دارای کنتور حجمی سالم بودند به عنوان نماینده 15 روستا، انتخاب شدند. برای تعیین شاخص های مرکزی و پراکندگی آماری از نرم افزار 16spss استفاده شد. یافته ها: متوسط سرانه مصرف خانگی، عمومی، تجاری و صنعتی و سرانه مصرف کل در 15 روستای استان قم به ترتیب برابر 173، 6/4، 3 و 6/180 لیتر به ازای هر نفر در روز می باشد. میانگین ضرایب حداقل و حداکثر روزانه و حداقل و حداکثر ساعتی به ترتیب برابر 72/0، 23/1 ، 63/0 و 43/2 بود. متوسط سرانه آب به حساب نیامده 2/28 درصد ( lpcd 6/71) بود. نتیجه گیری: متوسط مصرف سرانه کل و متوسط درصد آب به حساب نیامده در مقایسه با ضوابط وزارت نیرو بالا بود. به منظور مدیریت بهینه مصرف آب راهکارهایی از قبیل آموزش، کاهش فشار آب در شبکه، استفاده از لوازم کاهنده مصرف آب، تفکیک آب مورد استفاده در فضای سبز از مصارف بهداشتی، شناسایی، تعمیر و یا تعویض کنتورهای خراب، تعمیر و بهسازی شبکه های توزیع و مخازن آب و جلوگیری از ایجاد انشعابات غیرمجاز پیشنهاد می شود.